Refugio Plasencia

Stichting Dierensteun La Vida werkt samen met Refugio Plasencia. Dit asiel ligt ruim 200 kilometer ten zuiden van Madrid in één van de armste regio's in Spanje. De vrijwilligers daar werken al bijna 20 jaar keihard om de honden in hun stad een goede opvang te bieden.
Waar wij grote bewondering voor hebben is het feit dat de perrera (het dodingsstation) in Plasencia er niet meer is omdat alle honden worden opgevangen door Refugio Plasencia. Er is een klein aantal opvanggezinnen voor de honden die echt niet in het asiel kunnen verblijven maar het grootste deel van de 120 tot 130 honden verblijft in het asiel en krijgen daar hun verzorging. De vrijwilligers hebben een goed contact met de gemeente en worden ook gebeld wanneer de politie bijvoorbeeld een hond heeft gevonden. Zij zijn dus het eerste aanspreekpunt geworden. 

Iedere dag komen er vrijwilligers naar het asiel om de honden te voeren en alles schoon te maken. Ondertussen worden er natuurlijk ook de nodige knuffels uitgedeeld. De honden zijn gek op hun verzorgers en je merkt aan alles dat ze goed verzorgd worden. Maar een ideale situatie is het natuurlijk niet… Het liefst willen de vrijwilligers dat “hun” honden een eigen thuis vinden.

Tijdens ons bezoek aan Refugio Plasencia het eerste jaar werden wij geraakt door een uitspraak van Salud, voorzitter van het asiel.
Kijk, zei ze, die groene deur daar is de ingang van onze opvang, helaas is het voor zeer weinig honden ook een uitgang naar een beter leven. Zij doelde daarmee op het kleine aantal honden dat geplaatst wordt.
Gelukkig hebben we daar gezamenlijk wat verandering in weten te brengen. Regelmatig worden er honden geplaatst, zowel in Nederland als in Spanje. 

De samenwerking met Salud en haar collega’s verloopt heel fijn en we hebben zeer regelmatig contact. Alle honden die wij ter adoptie op onze site plaatsen, worden ook getest met katten. Door de steeds grotere bekendheid van het asiel in de stad, komen er ook iedere zaterdag mensen om met de honden te wandelen. Zij nemen vaak hun kinderen mee. Op die manier weten wij dus ook hoe de honden reageren op kinderen en de kinderen leren tegelijkertijd over de omgang met een hond.
De vrijwilligers van Plasencia zijn heel erg gelukkig dat “hun” honden nu een kans krijgen op een eigen baas. Het geeft hen nieuwe moed om door te gaan.
Wij hebben veel contact over de geplaatste honden, zij vragen ook regelmatig naar de honden. Uit het oog betekent voor hen absoluut niet uit het hart.

Van elke hond die geplaatst wordt doneren wij een deel van het plaatsingsgeld aan het asiel waar de hond vandaan komt. Dit betekent dus ook voor Plasencia: een mond minder om te voeden en een bijdrage om een volgende hond te kunnen helpen. Die steun is ook hard nodig.

Door het grote aantal honden en ook de opvang van zieke honden, is er bijvoorbeeld niet voldoende geld om alle dieren direct te laten neutraliseren. Dit zorgt voor onrust in het asiel en de kans op adoptie is voor niet geholpen honden natuurlijk ook kleiner.

Om die reden organiseren wij regelmaitg castratie akties om zoveel mogelijk honden te laten neutraliseren waardoor er geen risico meer bestaat op ongewenste nestjes, de rust in het asiel toeneemt en de plaatsingskansen voor de honden wordt vergroot. Elders op onze website leest u hier meer over en ook hoe u kunt meehelpen.        

De vrijwilligers van Refugio Placensia bezoeken ook scholen om te kinderen meer te leren over honden en de omgang met deze dieren. 

Recal

Toen La Vida in mei 2016 weer op werkbezoek naar Spanje ging, hebben we kennisgemaakt met Mada. Via Fatima van Chiripaina hoorden wij dat ze al 15 jaar het gemeentelijk asiel van Almendralejo beheert. Zonder subsidie en met de hulp van vrijwilligers en donaties worden hier meer dan 100 honden opgevangen. We hebben het asiel bezocht en enorme bewondering voor Mada gekregen. Als jonge moeder werkt zij als sportinstructeur en runt ondertussen dit grote asiel.

Recal werkt gelukkig samen met meerdere stichtingen in België, Frankrijk en Duitsland. Maar voor de oudere honden of de honden met een beperking blijft het lastig om een baasje te vinden. Vanaf het voorjaar van 2016 werken we dan ook samen met Recal.